Cele ogólne: • Kształtowanie umiejętności dodawania i odejmowania od manipulowania przedmiotami, przez rachowania na palcach i innych zbiorach zastępczych • Liczenie w możliwie szerokim zakresie wsłuchiwanie się w regularność układu pozycyjnego. • Kształtowanie odporności emocjonalnej dzieci i zdolności do wysiłku intelektualnego. Cele szczegółowe. Dziecko: • dziecko liczy na miarę swoich możliwości, • liczy w przód i w tył, • rozumie pojęcie para, • potrafi zamienić liczebniki główne na porządkowe, • potrafi wskazać liczbę następną i porządkową, • dolicza i odlicza, • dodaje i odejmuje różnymi sposobami - od liczenia na palcach, na innych zbiorach zastępczych do liczenia w pamięci • układa działania matematyczne, pisze liczby i znaki matematyczne, • podejmuje działania mimo przeżywanych napięć emocjonalnych, • współdziała z nauczycielką i dziećmi. Metoda: • czynna - zadań stawianych dziecku do wykonania Forma: • zbiorowa, indywidualna, w grupach. Pomoce: ponumerowane krzesełko dla każdego dziecka, arkusz szarego papieru z plątaniną literową, kartoniki z cyframi i na odwrocie z literą (1-m, 2-a, 3-t, 4-e, 5-m, 6-a, 7-t, 8-y, 9-k, 10-a,11-j,12-e, 13-s, 14-t, 15-c, 16-i, 17-e, 18-k, 19-a, 20-w, 21-a), kartonowe kwadraty z różną ilością kropek, liczmany, klocki i figury, cyfry i znaki matematyczne,klamerki, paski kartonu, trójkąty, kwadraty tablica z zapisanymi działaniami do wykonania, 4 plansze z zaznaczonymi 110 polami i 4 kostki z liczbami 4, 7, 9, 10, 12, 16 i 4 pionkami, koszyk. Przebieg zajęć: 1. Wprowadzenie do tematu - zabawa dydaktyczna "Plątaninka literowa". Rozwiązaniem są zabawy z matematyką. Rozmowa na temat: Do czego potrzebna jest ludziom matematyka? Gdzie możemy znaleźć matematykę? 2. Witamy swoje paluszki - przeliczanie palców obu rąk poprzez dotyk o policzek, z jednoczesnym nazywaniem ich: mały, serdeczny, środkowy, wskazujący, kciuk: 1, 2, 3… A potem wspak: 10, 9, 8… 3. Szacowanie: Kto wie ile jest dzisiaj dzieci w grupie? - dzieci szacują i podają przypuszczalną liczę dzieci w grupie. 4. Liczenie – Jak to sprawdzić, ile jest dzieci? Dzieci ustawione w szeregu kolejno odliczają dotykając ramienia sąsiada i ustalają liczbę obecnych 5. Liczenie w parach - Ustawienie się dzieci w parach. Dzieci odliczają kolejno pary, w których stoją a następnie ustalają czy dzieci jest parzyście czy nie (wnioskują to na podstawie własnego ustawienia). 6. Ustawienie krzesełek według kolejności od 1… 7. Znajdź swoje miejsce - dzieci stoją w rozsypce na dywanie nauczycielka poleca: - wykonajcie 5 podskoków na lewej nodze, 5 na prawej, a potem wróćcie na swoje miejsce. Sprawdzimy czy nikt się nie pomylił. 8. Odczytaj i znajdź - dzieci na rozłożonych na stolikach kartonikach odczytują wybraną cyfrę. Krzesełka, na których przyklejone są kartoniki z cyframi stoją wokół dywanu. Dzieci podchodzą do krzesełek, odszukują swoją cyfrę, ustawiają krzesełka według wzrastającej liczebności (od 1-21) siadają. 9. Układanie i odczytywanie hasła - nauczycielka, która ma kartonik z cyfrą 1 mówi: mam liczbę 1, jestem pierwsza, mam literę m. Dzieci postępują według wzoru. Każdy odczytany poprawnie kartonik umieszczany jest na tablicy. Litery utworzą hasło. M a t e m a t y k a j e s t c i e k a w a 10. Liczenie naprzemienne - nauczyciel - dzieci. Nauczyciel rozpoczyna mówiąc 1, dzieci mówią 2, N-3, dz—4, N-5………………. 11. Podziękowanie dzieciom za udział w zajeciu, wspólne porządkowanie pomocy. Opracownie: Ewa Replin